Błędy przy ocieplaniu budynku, często niewidoczne na pierwszy rzut oka, mogą ujawnić się dopiero po latach. Ważne jest, by już na poziomie projektu zadbać o każdy detal. Unikniemy w ten sposób możliwych niedociągnięć i oszczędzić sobie kłopotów w przyszłości.
Najpopularniejszą metodą ocieplania ścian zewnętrznych jest metoda lekka mokra, do niedawna znana jako BSO (Bezspoinowy System Ociepleń) a obecnie jako ETICS (External Thermal Insulations Composite Systems).
Metoda ta jest doskonale znana i stosowana przez projektantów i wykonawców od lat. Wydawałoby się, że w związku z tym błędy powinny zdarzać się sporadycznie. Jest jednak inaczej. Pojawiają się na różnych etapach inwestycji, począwszy od projektowania, poprzez wykonawstwo, a skończywszy na użytkowaniu. Mają one wpływ zarówno na skuteczność izolacji, jak i na szybsze niszczenie elewacji. Oto więc zestawienie najczęściej popełnianych błędów w zakresie metody ETICS wg firmy Swisspor.
Najczęstsze błędy projektowe
-
Podanie jedynie rodzaju materiału izolacyjnego (np. zapis „styropian fasadowy”) bez podania najważniejszych parametrów.
W projekcie powinien być podany założony przez projektanta, deklarowany współczynnik przewodzenia ciepła λd wybranego materiału izolacyjnego i jego grubość. Na rynku zwykle dostępnych jest kilka / kilkanaście odmian wybranego przez projektanta materiału. Odmiany te różnią się istotnymi parametrami. Jeżeli w projekcie nie jest podany współczynnik przewodzenia ciepła i grubość, wykonawca i inwestor są skazani na domysły. Konsekwencją jest często wadliwy dobór materiałów termoizolacyjnych lub niewłaściwa ich grubości, przez co przegroda nie zapewnia założonej izolacyjności, a nawet narusza przepisy prawa budowlanego.
-
Pomijanie w dokumentacji projektowej szczegółów wykonania ocieplenia, na przykład rodzaju i rozmieszczenia łączników.
Wykonawca jest wtedy zdany na swoje domysły co do intencji projektanta i wystawiony na pokusę przyspieszenia prac poprzez ograniczanie ich zakresu do minimum. Inwestorowi trudno jest ocenić jakość wykonanej pracy bo nie ma z czym jej porównać.
-
Powoływanie się na nieaktualne normy.
Przykładem może być wskazywanie przez projektanta styropianu o parametrach określonych w już nieaktualnej normie, który od dawna nie jest produkowany. Co zrobi wykonawca, który ma wskazanie użycia materiału niedostępnego na rynku? Wybierze najtańszy możliwy.
Podobnie jak w przypadku każdego rodzaju dóbr, również materiały termoizolacyjne znacznie różnią się między sobą jakością. Część z nich nigdy nie powinna zostać wprowadzona do obrotu, ponieważ rażąco nie spełnia deklarowanych na etykiecie parametrów. Dobrym doradcą przy zakupie wybranego materiału jest zdrowy rozsądek. Dzwonkiem alarmowym jest zawsze niska cena. Ocena jakości styropianu jest stosunkowo łatwa i można ją znaleźć na stronie PSPS (Polskie Stowarzyszenie Producentów Styropianu).
Źródło: Swisspor Polska
